Έχουμε κάνει το καλύτερο δυνατό για τον πελάτη μας, έχουμε ερευνήσει και αποδείξει ότι αυτό που του προτείνουμε είναι η πιο συμφέρουσα λύση για αυτόν, την παρουσιάσαμε με όλες μας τις δυνάμεις, σίγουροι για το αποτέλεσμα, και… μας απορρίπτει την πρόταση. Νοιώθουμε τον κόσμο να φεύγει κάτω από τα πόδια μας. Νοιώθουμε ότι έχει απορρίψει και εμάς μαζί!
Τι σημαίνει όπως στην πραγματικότητα αυτό;
Όταν κάποιος περπατώντας βρει ένα ακατέργαστο διαμάντι 200 καρατιών στην γη, αλλά λόγω της άγνοιάς του, πιστέψει ότι είναι μια άχρηστη πέτρα, και την πετάξει στην άκρη, δείχνει με την πράξη του αυτή, την πραγματική αξία του διαμαντιού; Ή μας δείχνει κάτι περισσότερο για τον ίδιο; Περισσότερα, συνήθως, καταλαβαίνει κανείς γι” αυτόν που απορρίπτει, παρά γι” αυτόν που απορρίπτεται.
Αυτό που αντιμετωπίζουμε, είναι μια μυωπική τις περισσότερες φορές γνώμη, ενός ατόμου, που είναι κατά πάσα πιθανότητα επηρεασμένος από άλλες, προγενέστερες εμπειρίες του.
Να αναφέρω μερικά παραδείγματα:
Εάν η J. K. Rowling σταματούσε στο πρώτο εκδότη που της απέρριψε τα βιβλία, δεν θα υπήρχε Harry Potter. Και για αρκετά χρόνια την απέρριπταν πολλοί εκδότες. Ποιός έχασε;
Εάν ο Howard Schultz τα παρατούσε όταν πάνω από 200 φορές προσπάθησε να βρει χρηματοδότηση από τις τράπεζες, δε θα υπήρχαν τα καφέ Starbucks. Ποιός έχασε;
Το σίγουρο είναι ένα. Εάν δώσετε υπερβολική βάση και συνέπεια δύναμη, στην γνώμη των άλλων, τότε γίνεστε υποτελής τους. Μην αφήσετε ποτέ λοιπόν μια γνώμη των άλλων να επηρεάσει την πραγματικότητα σας. Ποτέ μην θυσιάζετε αυτό που ξέρετε σαν αληθινό, μέσα και έξω από εσάς, απλά και μόνο γιατί κάποιος έχει πρόβλημα με αυτό. Συνεχίστε την προσπάθεια και προχωρήστε.
Ο επόμενος πελάτης που θα κερδίσει πολλά από αυτό που του προσφέρετε, είναι στην επόμενη γωνία, στην επόμενη στροφή, στο επόμενο ραντεβού σας.
Μην τα παρατάτε ποτέ. Θυμηθείτε να ρωτάτε πάντα:
Ποιός έχασε τελικά;